به گزارش روابط عمومی کنگره ملی شهدای غریب در اسارت: شهید محمد علی آسیبی فرزند حسن، دلاور مرد عرصه های ایثار وشهادت، در تاریخ ۱۳۴۲/۵/۸ در روستای مهدیه (فریدونی ) از توابع شهرستان فردوس دیده به جهان گشود. علیرغم عشق و علاقه ای که به تحصیل داشت، متأسفانه به دلیل عدم امکانات و تمکن مالی مناسب و نبودن مدرسه در روستا، از تحصیل بازماند و بعدها با مهاجرت خانواده به روستای باغستان علیا، در کلاسهای شبانه شرکت کرد و تا پایه دوم ابتدائی درس خواند ولی خواندن و نوشتن را جدای از کلاسها نیز تعقیب نمود و خوب می خواند و خوب می نوشت.
انسانی نیک سیرت، خوش اخلاق، مأنوس با نماز و دعا و مناجات، اجتماعی و مسئولیت پذیر بود. در اجتماعات فردی مؤثر بوده و هیچگاه نسبت به مسائل بی تفاوت نبود. در مراسم راهپیمائی مردمی دوران انقلاب، حضوری فعال داشته و انزجار خود را نسبت به رژیم منحوس پهلوی با پخش اعلامیه و ……. اعلام می داشت. دوران کودکی را تاسن 17 سالگی، کشاورزی می کرد و با پدرش در کارها کمک می رساند.
از آن پس قالیبافی را در شهرستان کاشمربه مدت 8 ماه یاد گرفت و در مراجعت، با کمک خواهر و برادرش تا 22 سالگی این حرفه را ادامه داد و از آن به بعد عضو رسمی سپاه پاسداران شهرستان فردوس گردید. در تاریخ ۱۳۵۹/۶/۱ ازدواج کرد و ثمره ازدواجش یک پسر شد. تلاش و کوشش او برای حفظ و پاسداری از آرمانهای نظام مقدس جمهوری اسلامی به حدی بود که تنها به مسائل جاری روزانه اکتفا نمی کرد، بلکه روح بلندش اورا به سمت جبهه ها و مبارزه با دشمن ترغیب می نمود.
به همین دلیل، ۳ بار به کردستان اعزام شد و حدود یک سال در مناطق جنگی، از جمله پیرانشهر، مهاباد ، سردشت و روستاههای اطراف آنها، با دموکرات و کومله جنگ و پیکار نمود. دارای اراده ای آهنین بوده و هربار به مرخصی می آمد. بی صبرانه منتظر برگشت به جبهه به سر می برد. عاشق امام (ره ) بود و از جان و دل به او عشق می ورزید، بطور یکه قدر دانستن و اطاعت کردن از نایب امام زمان (عج ) را واجب شرعی می دانست.
در جبهه به عنوان معاون دسته، آرپی جی زن و بی سیم چی، خدمت خالصانه کرد و سرانجام پس از اصابت گلوله به پا، اسیر ضد انقلاب شد و پس از تحمل شکنجه های فراوان، در تاریخ ۱۳۶۲/۱۱/۲۷ به اوج قله سعادت رسید و با نثار خون مطهرش، جایگاه کبریائی را بدست آورد.
