شهید غریب اسارت شمع محفل اولین شب عزای شهید غریب کربلا..
محرم از راه رسید و میهمان هر کوی و برزن این سرزمین شد، سرزمینی که عاشوراهای زیادی را به خود دیده است که آخرین عاشورای این ملت طی روزهای گذشته به دست شقی ترین دشمنان بشریت رقم خورد و بهترین اصحاب و یاران حسین علیه السلام در عصر حاضر را از این ملت گرفت. و در چنین فضایی شیعیان وارد ماه محرم شدند تا گریه ها و اشکهای خود را نذر قدمهای ارباب بی کفن نمایند.
حسینیه شهدای غریب اسارت در اولین شب از دهه اول محرم پذیرای آزادگان عزیز بود تا بر اساس سنت حسنه هرساله برای سید و سالار شهیدان اقامه عزا نمایند. اما مگر می شود در حسینیه شهدای غریب اسارت عزاداری کرد اما از مرثیه شهدایش غافل شد؟!! آقا صادق لقمانی در اولین شب دهه اول محرم، دوستان آزاده و عزاداران حسینی را به میهمانی خاطرات شهید غریب اسارت محمدحسن حشمت مهدی خانی برد.
همان آزاده عزیزی که در اولین روزهای اسارت فقط بخاطر پاسخ به یک سوال فرمانده عراقی از سایر اسرا جدا شد و دیگر هرگز کسی او را ندید تا اینکه برخی از نیروهای عراقی پرده از راز شهادت مظلومانه و غریبانه او برداشتند…آری صادق لقمانی مرثیه دوستش را اینگونه به پایان برد که محمد حسن در آخرین وصیتش خواسته بود سلام او را به تنها دخترش برساند که آقا صادق پس از آزادی به وصیت دوست شهیدش عمل کرد … یادش گرامی و راهش پر رهرو باد..
